ประเทศญี่ปุ่นเต็มเปี่ยมไปด้วยประวัติศาสตร์เกี่ยวกับดนตรีและการเต้นรำมากมาย ซึ่งคนญี่ปุ่นสามารถรื้อฟื้นและจุดประกายไฟให้กิจกรรมแบบดั้งเดิมเหล่านี้กลับมาลุกโชนได้อีกครั้ง ทั้งที่วัฒนธรรมดั้งเดิมเหล่านี้อาจสูญหายไปตามกาลเวลาอย่างง่ายดายเพราะวัฒนธรรมและสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป ผู้เขียนจึงอยากนำเสนอรูปแบบการเต้นรำและเครื่องดนตรีแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียง ซึ่งอยู่คู่กับวัฒนธรรมของญี่ปุ่นมาช้านาน โดยยังมีบทบาทอยู่ในประเพณีการเฉลิมฉลองและการแสดงที่ใช้กันจนถึงทุกวันนี้! ถ้าใครอยากสัมผัสวัฒนธรรมแบบญี่ปุ่นแบบเต็มอิ่ม ผู้เขียนได้แนะนำสถานที่ที่คุณสามารถไปชมสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวคุณเองในประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย! รูปแบบการเต้นรำดั้งเดิมของญี่ปุ่น ประเทศญี่ปุ่นยังคงรักษารูปแบบการเต้นรำแบบดั้งเดิมซึ่งถูกพัฒนามานานหลายศตวรรษ คุณสามารถพบการเต้นรำเหล่านี้ได้ตามงานเทศกาลและกิจกรรมต่าง ๆ ตลอดทั้งปีทั่วประเทศญี่ปุ่น การเต้นเหล่านี้อาจมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อยตามแต่ละพื้นที่ในประเทศ และนี่คือ 4 รูปแบบการเต้นที่ยังคงใช้เฉลิมฉลองในญี่ปุ่นจนถึงทุกวันนี้ และมีความแตกต่างอย่างมากจากรูปแบบการเต้นที่คุณอาจพบเห็นได้ในส่วนอื่นของโลก!
1. บงโอโดริ (Bon Odori) บงโอโดริ (Bon Odori) เป็นการเต้นดั้งเดิมของญี่ปุ่นซึ่งมักแสดงในงานเทศกาลฤดูร้อน ไม่ว่าจะเป็นคนท้องถิ่นหรือนักท่องเที่ยวก็ต่างชื่นชอบที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในการเต้นนี้! ซึ่งการเต้นรำชนิดนี้มีความเกี่ยวข้องกับเทศกาลบงหรือโอบง (Bon Festival) ที่จัดในเดือนสิงหาคมของทุกปี เพื่อระลึกถึงบรรพบุรุษ 2. นิฮอน บุโยะ (Nihon Buyo) นิฮอน บุโยะ (Nihon Buyo) เป็นการร่ายรำแบบโบราณของญี่ปุ่น แสดงโดยนักเต้นรำที่จะสวมชุดกิโมโนและใช้เครื่องประดับและอุปกรณ์แบบดั้งเดิม เช่น พัดและเชือก ในขณะที่บงโอโดริเป็นการเต้นรำที่ทุกคนสามารถเข้าร่วมได้ แต่การเต้นนิฮอน บุโยะนี้จะจัดแสดงบนเวทีในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมสร้างความบันเทิง โดยนักเต้นจะได้รับการฝึกซ้อมพิเศษเพื่อแสดงการเต้นรำนี้ และมีอาจารย์ที่เรียกว่า "ชิโซะ (Shiso)" เป็นผู้สอนเต้น การเต้นรำนี้โดยปกติแล้วจะแสดงประกอบด้วยดนตรีแบบญี่ปุ่น การเคลื่อนไหวจะมีลักษณะที่อ่อนช้อย ด้วยท่าทางที่มีเอกลักษณ์และอ่อนโยน 3. โน มาอิ (Noh Mai) โน มาอิ เป็นรูปแบบการเต้นอันมีเอกลักษณ์พร้อมดนตรีแบบญี่ปุ่น ซึ่งมักแสดงด้วยเครื่องดนตรีลูทและกลองแบบดั้งเดิม บางครั้งก็มีการขับร้องร่วมด้วย โดยปกติแล้วท่าเต้นจะถูกออกแบบเพื่อเล่าเรื่องราวที่เป็นนิทานสอนใจแบบโบราณซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีของชาวญี่ปุ่น นักแสดงจะสวมชุดหลากสีสันและบางครั้งจะสวมหน้ากากด้วย 4.
ทั้งหมดนี้คือ การเต้นรำและเครื่องดนตรีแบบดั้งเดิมที่เป็นที่รู้จักกันดีในประเทศญี่ปุ่น ผู้เขียนอยากแนะนำให้คุณได้ลองชมการแสดงละครคาบุกิ หรืองานเทศกาลประเพณีแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นดูสักครั้ง เพื่อสัมผัสกับวัฒนธรรมและเพลิดเพลินไปกับรูปแบบของการเต้นรำและการแสดงดนตรีอันมีเอกลักษณ์เหล่านี้!
และมีเพจภาษาอังกฤษบนเฟสบุ๊ค
ว่ากันว่า "เซนซุ" (Sensu) หรือพัดพับได้นี้มีต้นกำเนิดอยู่ในญี่ปุ่น และในบรรดาเซนซุที่มีอยู่มากมายนั้น "เกียวเซนซุ" (Kyo-Sensu) ก็ได้รับการยกย่องให้เป็นงานฝีมือญี่ปุ่นโบราณ ด้วยประวัติศาสตร์ที่มีมาอย่างยาวนานกว่า 1, 200 ปี พัดเหล่านี้ได้รับความนิยมมากในฐานะของฝากจากเกียวโต แต่ก็มีข้อมูลบางอย่างที่คุณควรรู้ไว้ก่อนเลือกซื้อ เช่น ที่ไปที่มาและจุดเด่นของพัดประเภทนี้ มาดูกันเลยดีกว่าว่ามีอะไรเกี่ยวกับพัดเซนซูที่คุณควรรู้บ้าง ประวัติของพัดเกียวเซนซุ Gryffindor / Wikimedia Commons เชื่อกันว่าเซนซุนั้นมีต้นกำเนิดอยู่ในญี่ปุ่น ย้อนไปเมื่อประมาณ 1, 200 ปีที่แล้ว ที่เกียวโตในช่วงต้นยุคเฮอัน (ประมาณปี ค. ศ. 800) เชื่อว่าเซนซุยุคแรกๆ คือ พัด "ฮิโอกิ" (Hiogi)" ซึ่งทำขึ้นที่เกียวโต พัดนี้ทำจาก "มอคคัง" (Mokkan) แท่งไม้บางๆ ยาวประมาณ 30 ซม. ซึ่งใช้สำหรับจดบันทึกแทนกระดาษซึ่งเป็นของมีค่าในยุคนั้น พัดพับได้ที่เก่าแก่ที่สุด คือ ฮิโอกิจากปี ค. 877 ซึ่งพบอยู่ในมือของเทวรูปเซนจุคันนงของวัดโทจิในเกียวโต จากนั้นเซนซุก็กลายเป็นสิ่งของคู่กายของผู้ชายในวังหลวง ซึ่งธรรมเนียมนี้ก็ได้แพร่ไปถึงพวกหญิงชาววังในเวลาต่อมา โดยหญิงชาววังกลุ่มนี้เองก็เริ่มตกแต่งพัดด้วยภาพพิมพ์และภาพวาด เปลี่ยนมันให้กลายเป็นเซนซุที่สง่างามดังที่เห็นในภาพด้านบน 猫猫的日记本 / Wikimedia Commons ในช่วงกลางยุคเฮอัน (ประมาณปี ค.
Oharibako Oharibako เป็นร้านขายปิ่นปักผมและเครื่องประดับผมแบบญี่ปุ่นที่ใช้ผ้าและวัสดุโบราณในการผลิต เป็นร้านเล็กๆ ที่แอบอยู่ด้านหลังของย่าน Gion ย่านท่องเที่ยวใหญ่ใน Kyoto ที่คนรู้จักก็จะรู้จัก โดยจะเต็มไปด้วยปิ่นปักผมสวยๆ ที่ไม่ได้จำกัดว่าจะเอาไปใช้เวลาใส่กิโมโนเท่านั้น แต่สามารถเอาไป mix&match กับเสื้อผ้าสมัยใหม่ได้อย่างเหมาะเจาะ นอกจากปิ่นปักผมแล้วก็ยังมีหวี กิ๊บติดผม หนังยางต่างๆ รวมถึงเครื่องประดับผมมากมายที่ทำมือทีละชิ้นๆ อย่างดงามและประณีต เหมะสำหรับท้งเด็กและผู้ใหญ่ 3. Stagio คนญี่ปุ่นเวลาจะให้เงินช่วยเหลือ เงินรางวัลหรือสินน้ำใจกับใคร เขาจะมีประเพณีการใส่ซองที่เรียกว่า Orimizuhiki โดยจะเป็นซองสีขาว และผูกเชือกแบบญี่ปุ่น โดยลักษณะของเชือกนั้นก็จะเปลี่ยนไปตามแต่สถานการณ์ ซึ่ง Orimizuhiki นี้ก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานแต่คนญี่ปุ่นก็ไม่เคยทิ้งมันและรักษาประเพณีนี้อย่างเคร่างครัดมาโดยตลอด ไม่เว้นแม้แต่ในสมัยนี้ก็มีการนำมาออกแบบให้เข้ากับวิถีชีวิตสมัยใหม่ได้อย่างฉลาด โดยเฉพาะของแบรนด์ Stagio นี้ เพียงแต่พับตามรอยเจาะที่ซองขาว ก็จะกลายเป็นลวดลายของเชือกแดง-ขาวได้อย่างง่ายดาย - (ภาษาญี่ปุ่น) 2.